Terapię indywidualną rozpoczynamy diagnozą logopedyczną. Określamy w ten sposób zakres terapii.
Każdy przedszkolak, który rozpoczyna indywidualną terapię logopedyczną ma zakładaną teczkę pracy oraz otrzymuje do domu Zeszyt Ćwiczeń Logopedycznych.
Przyjęłyśmy zasadę, że w trakcie każdego spotkania mały pacjent otrzymuje indywidualne materiały do pracy i powtórzeń w domu. Z każdych zajęć wychodzi z zaleceniami i pakietem ćwiczeń rozpisanych na cały tydzień! Wymagamy by rodzice powtarzali w domu z dzieckiem zalecone ćwiczenia. Należy pamiętać, że logopeda jedynie wskazuje miejsca artykulacji głosek i wyznacza ćwiczenia artykulacyjne. Najważniejsza jest systematyczna praca z dzieckiem według zaleceń specjalisty. Zachęcamy więc rodziców do pracy z dziećmi, tylko wtedy możemy przyspieszyć przebieg terapii.
PAMIĘTAJMY!!! ZADANIEM LOGOPEDY JEST WSKAZANIE PACJENTOWI MIEJSCA ARTYKULACJI GŁOSKI. SUKCES TERAPII ZALEŻY OD SYSTEMATYCZNOŚCI POWTÓRZEŃ.
Etapy terapii logopedycznej
wiem jak brzmi prawidłowo ten dźwięk
czasem udaje mi się ten dźwięk prawidłowo wymówić
umiem dobrze wymówić ten dźwięk na początku wyrazu
umiem dobrze wymówić ten dźwięk na końcu wyrazu
umiem dobrze wymówić ten dźwięk w środku wyrazu
umiem dobrze wymówić ten dźwięk w gabinecie logopedycznym
zawsze umiem wymówić ten dźwięk tak w najprostszy sposób możemy zobrazować przebieg terapii i jej etapy, tempo pracy i efektywność ćwiczeń zależy od zaangażowania pacjenta!
Stosowane metody pracy
Pracując z dzieckiem nie korzystamy z jednej tylko metody pracy. Stosujemy różne techniki by wywołać głoskę. Dostosowuję je oczywiście do wieku i umiejętności pacjentów.
metody mechaniczne, logopeda pomaga dziecku ułożyć narządy artykulacyjne tak by uzyskać oczekiwane brzmienie głoski.
technika wzrokowa, bez ingerowania w ułożenie narządów artykulacyjnych. Przedszkolak obserwuje jak logopeda wymawia prawidłowo głoskę i próbuje odtworzyć pożądany dźwięk. Ćwiczenia odbywają się przed lustrem.
metoda aktywna polega na przekształcaniu dźwięku pomocniczego w docelowy. Wiemy jak ogromnym stresem jest wizyta dziecka u lekarza, specjalisty. Minimalizujemy więc sytuacje stresowe.
Nie używamy narzędzi logopedycznych, sond. Staram się w naturalny sposób wskazać dziecku miejsce artykulacji głoski. W przypadku najmłodszych pacjentów uwrażliwiam miejsce artykulacji za pomocą czekolady, miodu, płatków śniadaniowych. Ćwiczenia takie mają formę zabawy. Przestrzegam zasad higieny. Wszystkie pomoce logopedyczne, których pacjent dotyka ustami są również jednorazowe np. rurki do dmuchania.
